In de rubriek ‘meekijken met...’ praten we met medewerkers van Saamborgh over hun werk in de ouderenzorg.
Deze keer spreken we met Henrike, Coördinerend Verpleegkundige bij ’t Brewinc Hof in Doetinchem.
Ik ben Coördinerend Verpleegkundige bij ’t Brewinc Hof. Het leuke aan mijn functie is het regelwerk (rondom de zorg) van de bewoners en het draaiende houden van de locatie. Ik werk hier al vanaf het begin. Je ziet het langzaam aan groeien: het opzetten, opbouwen, meedenken en aan de processen werken maakt het werk voor mij heel erg interessant. Het werk met de bewoners is ook waar ik het voor doe. Het keuvelen. Samen huilen, samen lachen. Dat is wat het echt leuk maakt voor mij.
Wat maakt je werk zo leuk?
Wat het voor mij zo leuk maakt is, samen met de bewoners om hele kleine dingen lachen. Elkaar een beetje over en weer plagen. Je krijgt zo een bepaalde (vertrouwens)band met de bewoners. De grapjes gaan echt over van alles. Bijvoorbeeld over een bepaald gedrag of kleding. Bewoners vinden het bijvoorbeeld niet altijd prettig om een pilletje te krijgen. Dan maak je er als grapje ‘een lekker snoepje 😉’ van. Of als ze bepaalde kleding niet aan willen trekken dat je ze stimuleert ‘zal ik het anders aantrekken’ of ‘mag ik het van je lenen?’. Of als ze een keer heel erg aanwezig zijn kun je ze op een grappige manier bewust maken van hun gedrag. De focus is wel op het leuk maken voor hen.
Waarom koos je voor Saamborgh?
De nieuwe locatie sprak me aan. De ruimte om mee te denken, samen dingen op te zetten, te organiseren. Als Saamborgh op het moment dat ik een nieuwe baan wilde geen nieuwe locatie gehad had het ook een andere organisatie kunnen zijn. Toch spreekt juist het kleinschalige me aan. En dan niet het ‘huiskamer setting met 8-10 bewoners in een huiskamer’-concept zoals je vaak ziet. Maar echt een klein huis. Niet 50-100 bewoners maar zoals hier 31 bewoners. Dan ken je iedereen, alle bewoners kennen jou. Dat vind ik heel erg mooi aan deze locatie.
Het belangrijkste is dat je als medewerker met een glimlach binnenkomt. Dan breek je voor de bewoners de dag al open.
Hoe is de sfeer met je collega’s?
De sfeer onderling is goed. Je doet ’t met z’n allen! Wat je functie ook is binnen Saamborgh, we zullen het met z’n allen moeten doen. Ik vind dat zo belangrijk: je moet in Nederland zo lang en vaak werken. Je moet er echt achter staan en als je dat niet doet moet je ergens anders heen gaan. Als iemand het niet naar z’n zin heeft dan kijk ik wel naar ‘waarom komt dat en wat kunnen we eraan veranderen’ maar het belangrijkste is wel: wat je doet en waar je werkt is belangrijk. En als je er niet voor 100% achter staat dan zit je misschien toch op een verkeerde locatie en dat straal je uit naar je collega’s en bewoners. Dus je merkt dat echt het hele team er volledig achter staat. Openheid, duidelijkheid.
Wie past goed binnen het Saamborgh team?
Als je in de zorg wilt werken moet je flexibel zijn. Je moet alle kanten mee op kunnen veren. Dat is natuurlijk binnen elke organisatie belangrijk. Wat je ziet is dat Saamborgh een jonge organisatie is dus dat er nog veel dingen moeten worden opgezet. Dat geldt voor de locaties en het hoofdkantoor. Dat is natuurlijk mooi om daarin mee te kunnen stromen. Er zijn ook voldoende doorgroeimogelijkheden binnen de organisatie.
Wat je vaak ziet bij organisaties die groter zijn of al wat langer bestaan dat je toch wat minder invloed hebt op bepaalde processen of er wat minder naar je geluisterd wordt. Dan duurt het vaak ook wat langer voor er wijzigingen binnen de processen plaats gaan vinden. Bij Saamborgh is er juist nog ruimte voor eigen initiatieven en ontwikkelingen, dat is het fijne van deze jonge en groeiende organisatie.
Memorabel moment bij Saamborgh
Om de hoek van onze locatie staat elke dinsdag de markt. Een bewoner had bij een fruitkraam heerlijk vers fruit gekocht. Het fruit werd in de gemeenschappelijke ruimte uitgedeeld onder het mom van “Wil je er eentje proeven?”. Daarna gingen 10 andere bewoners ook allemaal naar de markt om hetzelfde fruit te halen “Want dat was wel zulk lekker fruit.”. We hebben natuurlijk ook mensen die niet alleen kunnen of durven. Dan proberen we tijd te maken om samen te gaan. Zo ging ik zelf ook fruit halen en heb ik een bewoner meegenomen.
